Kot i dziecko w jednym domu
Wiele kobiet po zajściu w ciążę zastanawia się, co zrobić z kotem. Mimo całej miłości do zwierzaka budzą się wątpliwości, czy obecność kota w domu nie zaszkodzi dziecku.
Obiegowa opinia, że zwierzęta przenoszą zarazki, oraz obawa przed zadrapaniami to najczęstsze źródła niepokoju przyszłych rodziców. Wystarczy jednak przestrzegać kilku zasad, by obecność kota w niczym dziecku nie zaszkodziła.
Zazdrość
Po narodzinach maluszka rodzice całą uwagę skoncentrują na dziecku. Kot, który był do tej pory obiektem pieszczot, może poczuć się odrzucony. Aby tak się nie stało, już kilka tygodni przed porodem należy przyzwyczajać zwierzaka do jednej, stałej pory na zabawę i pieszczotki. Koty prowadzą bardzo regularny tryb życia, więc zwierzę szybko się przyzwyczai do nowej sytuacji.
Granice
Na pewno nie należy zezwolić kotu na spanie w dziecięcym łóżeczku. Futrzak musi wiedzieć, że nie wolno mu w tym miejscu przebywać. Jest to podyktowane obawą, że kot chcąc przytulić się do maluszka, może po prostu położyć się na nosku malucha i go przydusić. Kiedy dziecko jest nieco większe, także nie należy zezwalać na wspólne spanie. Tym razem dlatego, że to dziecko może nieświadomie zrobić krzywdę kotu.
Pierwsze kroki
Gdy maleństwo podrośnie i zacznie poruszać się samodzielnie, trzeba koniecznie pokazać mu, jak należy obchodzić się z kotem. Cierpliwe tłumaczenie, że zwierzę odczuwa ból, pomoże kotu przetrwać ten trudny okres, gdy maluch nie zdaje sobie sprawy, z jaką siłą tarmosi jego futro. Kot i małe dziecko pozostawione bez opieki osoby dorosłej mogą sobie zrobić krzywdę, dlatego nie zapominajmy o nadzorze.
Kształtowanie charakteru
Dzieci wychowywane ze zwierzętami wyrastają na osoby wrażliwe i empatyczne. Ucząc się od małego szacunku do zwierzęcia, człowiek jest bardziej ukierunkowany na zrozumienie drugiej istoty (także ludzkiej).
W 2006 roku w USA przeprowadzono badanie, którego celem była ocena związku pomiędzy relacjami ludzi i zwierząt a empatią. Badaniom poddano 155 uczniów szkoły podstawowej. Wnioski z badania były jednoznaczne: dzieci, które są mocniej związane ze swoimi zwierzętami domowymi, są bardziej empatyczne od dzieci, które nie posiadają zwierząt mieszkających z nimi w domu.
Higiena
Dopóki dziecko nie skończy 6 lat, należy zwracać większą uwagę na higienę związaną z przebywaniem kota w domu. Na pewno należy regularnie chodzić ze zwierzakiem do weterynarza i sprawdzać jego stan zdrowia. Nie wolno zapominać o odrobaczaniu pupila (robi się to co 3 miesiące). Warto również zadbać, by kuweta stała w miejscu niedostępnym dla dziecka, i używać ekologicznych żwirków, takich jak drewniane, naturalne wyściółki. Nie powodują one podrażnień i alergii, a dzięki olejkom zawartym w drewnie doskonale pochłaniają zapachy.
Jak widać, pogodzenie opieki nad dzieckiem z posiadaniem kota jest bardzo proste i użyteczne. Nie trzeba wyrzucać zwierzaka z domu, tylko dlatego że boimy się nieprzewidzianych sytuacji. Wiele dzieci wychowało się pod jednym dachem z kotem i wyrosło na szczęśliwych, wartościowych ludzi.
