Zmiany rozwojowe w drugim miesiącu życia
Pierwsze widoczne efekty w psychicznym rozwoju dziecka następują mniej więcej w drugim miesiącu jego życia. To czas, kiedy bierze ono aktywny udział w poznawaniu swojego otoczenia – zwłaszcza w kontaktach z matką i najbliższą rodziną.
Dziecko w tym czasie potrafi już skupić wzrok na przedmiotach znajdujących się tuż przed nim. Potrafi się też uśmiechać, kiedy coś zwróci jego szczególną uwagę. Świadomy uśmiech pojawia się zazwyczaj w połowie drugiego miesiąca życia dziecka. Skupia się ono na dźwiękach dobiegających z zewnątrz, ale zainteresowane jest również możliwością wydobywania dźwięków z siebie. W kolejnych tygodniach odpowiada też charakterystycznym „gruchaniem” na słowa, które kierują do niego osoby z otoczenia. Dziecko potrafi w tym czasie odróżnić intonację głosu, co wiąże się z tym, że za pomocą brzmienia naszego głosu możemy je przestraszyć, uspokoić, czy nawet rozśmieszyć.
Wraz ze wzrostem wagi i zwiększeniem siły dziecko staje się z czasem bardziej ruchliwe. Nie potrafi jeszcze samodzielnie zmienić pozycji ciała. Bezskutecznie próbuje unosić główkę, ale jest to dla niego nadal zbyt dużym wysiłkiem. Z tygodnia na tydzień jednak można zaobserwować, że czas utrzymywania uniesionej główki znacznie się wydłuża. Dzięki zwiększającej się pojemności pęcherza moczowego i zwiększonego zagęszczenia moczu dziecko znacznie rzadziej oddaje mocz, ale nie jest to łatwo zauważalne przez rodziców.
Zmiany rozwojowe w trzecim miesiącu życia
Istotne zmiany rozwojowe następują także w trzecim miesiącu życia dziecka. W tym okresie charakterystyczne jest badanie własnego ciała przez dziecko, które w tym celu używa przede wszystkim dotyku, wzroku, węchu, smaku i słuchu. Kiedy widzi uśmiechającą się do niego osobę, z łatwością odwzajemnia uśmiech. Wykonuje wiele bezładnych ruchów i stara się chwycić wszystko, czego tylko może dosięgnąć rękoma. Zaczyna przyglądać się swoim rękom i wkładać je do buzi. Uderza nimi bez celu, niekiedy nawet w siebie. W tym okresie bardzo skupia wzrok na pokazywanych mu przedmiotach, chętnie też za nimi wodzi. Wraz z końcem trzeciego miesiąca potrafi już odwrócić główkę za przedmiotem, który zwrócił jego szczególną uwagę. Potrafi utrzymać sztywno główkę przez dłuższą chwilę. Krzykiem sygnalizuje swoje potrzeby i niedogodności, takie jak: głód, pragnienie, czy mokra pielucha. Demonstruje też ból, czy smutek za pomocą łkania i łez. Coraz częściej dziecko próbuje bawić się samo i w skupieniu obserwować otoczenie. Z końcem trzeciego miesiąca wydłuża się przerwa nocna, dłuższa jest także jedna z przerw w ciągu dnia. Dziecko w tym czasie z zaciekawieniem przygląda się zawieszonym w pobliżu niego zabawkom i uważnie słucha dobiegającej z boku muzyki. Reaguje radośnie kiedy ktoś pochyla się nad nim, uśmiecha się i przemawia do niego. Należy jednak pamiętać, aby nie uczyć wówczas dziecka, że każde pochylenie się nad nim będzie wiązało się z braniem na ręce.
