Przepuklina pępkowa u dziecka – skąd się bierze, jak ją leczyć

adorable child prepared to sleep with its bear a over white background

Przepuklina pępkowa jest powszechnym problemem – dotyczy około 10% niemowląt i jest najczęściej występującą wadą wrodzoną. Narażone na pojawienie się przepukliny są przede wszystkim dzieci z niską wagą urodzeniową oraz wcześniaki. Jakie są objawy i przyczyny przepukliny pępkowej u niemowląt? Czy w każdym przypadku konieczna jest operacja?

Większość rodziców reaguje lękiem na wiadomość o pojawieniu się przepukliny pępkowej, a obecność charakterystycznego wybrzuszenia jest dla nich synonimem bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia dziecka. Czy tak jest w rzeczywistości? „Najistotniejszy fakt dotyczący tej dolegliwości jest  taki, że przepuklina pępkowa nie jest poważnym problemem – zwykle chodzi tylko o nieestetyczny wygląd. – podkreśla dr hab. n. med. Bożena Kociszewska – Najman, pediatra oraz neonatolog. „Najczęściej diagnozuje się ją u dziewczynek, choć warto podkreślić, że na wystąpienie przepukliny narażone są głównie wcześniaki.” – dodaje. Warto wiedzieć, że przepuklina tego rodzaju, choć najczęściej pojawia się u dzieci, czasem występuje także u osób dorosłych – przepuklina pępkowa u dorosłych zazwyczaj występuje u kobiet w ciąży.

W życiu płodowym dziecko jest złączone z matką pępowiną, a otwór, przez który do ciała płodu wchodzą naczynia pępowinowe, nazywamy pierścieniem pępkowym. Kiedy pierścień pępkowy nie domknie się prawidłowo  po porodzie, mamy do czynienia z wadą anatomiczną – przepukliną pępkową. Pod skórą dziecka dochodzi do przemieszczania się elementów jamy brzusznej, głownie otrzewnej oraz pętli jelit. Wówczas w miejscu pępka powstaje charakterystyczne wybrzuszenie – worek przepuklinowy. W worku przepuklinowym mogą znajdywać się części jelita bądź fartuch tłuszczowy pokrywający jelita.

Powszechnie przyjęło się twierdzenie, że wpływ na powstawanie przepuklin pępkowych ma duży wysiłek fizyczny. W rzeczywistości wysiłek może jedynie ujawnić, a nie spowodować przepuklinę. Wada ujawnia się na skutek wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej, wywołanego dużym wysiłkiem fizycznym. U niemowląt wysiłek najczęściej związany jest z krzykiem, wypróżnianiem oraz kaszlem – to właśnie wtedy przepuklina pępkowa jest najbardziej widoczna i z łatwością można dostrzec charakterystyczne wybrzuszenie na pępku dziecka. Zwiększone ciśnienie wewnątrz jamy brzusznej wypycha jelita przez niedomknięte otwory pierścienia pępkowego na zewnątrz. Dziecko bywa  niespokojne, gdyż wycofywaniu się elementów jamy brzusznej do worka przepuklinowego może towarzyszyć ból bądź uczucie dyskomfortu. Początkowo wybrzuszenie cofa się samoistnie bądź cofa się po lekkim nacisku na pępek.

W zdecydowanej większości przypadków przepuklina pępkowa znika samoistnie do roku po urodzeniu. Lekarze zalecają jak najczęstsze układanie dziecka w pozycji na brzuchu. Takie ułożenie sprzyja wzmacnianiu mięśni tłoczni brzusznej. Część pediatrów proponuje rodzicom terapię specjalistycznymi plastrami, lecz, niestety ich stosowanie nie zawsze przynosi oczekiwane rezultaty.

Operacja chirurgiczna – kiedy jest konieczna? Jak przebiega?

Zdarzają się jednak sytuacja, kiedy wada postępuje i konieczna okazuje się interwencja chirurgiczna. Wraz z rozwojem przepukliny guzek staje się coraz bardziej wyczuwalny. Jest twardszy i nie można go przesunąć, co oznacza, że część elementów jamy brzusznej została uwięziona w worku przepuklinowym, gdzie nie dopływa krew. W takiej sytuacji wybrzuszenie na brzuchu dziecka może być bolesne oraz opuchnięte. Nieleczona przepuklina pępkowa może prowadzić do uwięźnięcia przepukliny oraz niedrożności jelit. W przypadku wystąpienia powikłań (np. wymioty, silny ból brzucha) konieczna jest natychmiastowa interwencja.

Wytyczne lekarskie co do postępowania z przepukliną pępkową są zależne przede wszystkim od jej rozmiaru oraz wieku dziecka. Szanse na samoistne zniknięcie są małe, jeśli przepuklina jest duża, a jej średnica przekracza 2,5 centymetry. W takim przypadku zwykle nie czeka się z interwencją chirurgiczną, tylko podejmuje natychmiastowe działania, istnieje bowiem ryzyko wystąpienia powikłań.

Operacja przepukliny pępkowej jest niezbędna w przypadku, kiedy dziecko ukończyło 3 lata, a pierścienie pępkowe nie domknęły się samoistnie. Podczas zabiegu hernioplastykii lekarze cofają każdą wybrzuszającą się do worka przepuklinowego tkankę i umieszczają ją w jamie brzusznej. Czasami stosuje się specjalistyczną siatkę, która umieszczona pod otrzewną wzmacnia osłabioną część jamy brzusznej i zapobiega nawrotowi choroby.

Więcej informacji znajdziesz na stronie : https://www.tourmedica.pl/zabiegi/operacja-przepukliny-pepkowej-z-uzyciem-siatki

Dodaj komentarz