Odstawianie dziecka od piersi

W życiu każdej mamy przychodzi dzień, kiedy czuje ona, że nadszedł czas na zaprzestanie karmienia dziecka piersią. Niektóre kobiety taką decyzję podejmują wcześniej, inne – później. Uzależnione jest to od rożnych czynników, takich jak konieczność powrotu do pracy czy chociażby zmęczenie. Powodów może być bardzo dużo, warto jednak uświadomić sobie, że odstawianie dziecka od piersi to naturalna kolej rzeczy w rozwoju malucha.

Naukowcy uważają, że matka powinna karmić piersią przez co najmniej 3 miesiące, a większość organizacji zdrowotnych uważa, że matka powinna karmić dziecko do około roku. W mleku matki znajduje się dużo składników odżywczych, niezbędnych do rozwoju dziecka. Są to, m.in., białko, węglowodany, tłuszcz, witaminy i składniki mineralne, które poza wartością pokarmową wspomagają także działanie układu odpornościowego dziecka.

Jak odstawić dziecko od piersi?

Zarówno lekarze, jak i doświadczone matki, są zgodni – należy odstawiać dziecko od piersi stopniowo. Ma to znaczenie nie tylko dla samego niemowlęcia, ale także dla zdrowia i samopoczucia mamy.

Systematyczne odstawianie dziecka od piersi to działanie rozłożone w czasie (nawet do kilku tygodni). Podczas tego okresu matka stopniowo ogranicza ilość karmień, wycofując np. najpierw karmienie nocne, a po odczekaniu kilkunastu dni – karmienie w porze obiadowej. Postępując w ten sposób całkowicie eliminuje wszystkie naturalne karmienia. W tym czasie zamiast piersi należy podawać maluchowi butelkę, ewentualnie inny rodzaj posiłku (papki, pokarm stały), do którego należy przyzwyczajać dziecko już od 6 miesiąca życia. Poza tym należy zadbać, żeby dziecko nieustannie czuło blisko mamę, która będzie je przytulać, głaskać, kołysać – brak piersi może ono bowiem odczuć jako odrzucenie przez mamę.

Zwykle dziecko nie przyjmie zmiany w swoim trybie życia spokojnie – często zdarza się, że niemowlęta płaczą, marudzą i grymaszą. Najważniejsze, szczególnie w pierwszym okresie odstawiania, to zachować konsekwencje i stałość działania. Tylko tak skutecznie odzwyczaimy dziecko od karmienia piersią.

Dla mamy odstawienie dziecka może być kłopotliwe. Wiąże się to głównie z bólem piersi, w których zalegać będzie pokarm. Niezmiernie ważne jest odciąganie go i, np., podawanie dziecku w butelce. Opuchnięte piersi i ich bolesność łagodzić można okładami z liści białej kapusty albo naparami z szałwii. Po ograniczeniu karmień, laktacja zacznie się samoistnie zmniejszać aż do całkowitego zaniku. Proces ten może trwać nawet kilka miesięcy.

Problemy mamy

Podczas odstawiania dziecka od piersi mamę dotykają, poza dolegliwościami fizycznymi, głównie rozterki wewnętrzne. Wiążą się one z:

• wyrzutami sumienia – matka obwinia się, że nie sprawdza się w roli rodzicielki, bo krzywdzi dziecko i przysparza mu powodów do płaczu;

• obawami, czy nie za wcześnie odstawiła dziecko od piersi i czy nie wyrządzi mu tym samym szkody;

• uwagami ze strony najbliższej rodziny, która neguje decyzję kobiety.

Nie należy poddawać się presji rodziny. To matka wie najlepiej, kiedy czuje się już zmęczona karmieniem, nie sprawia jej to radości i traktuje to jak obowiązek, utrudniający jej normalne funkcjonowanie. Odstawienie dziecka od piersi jest dla niego zupełnie naturalne i konieczne, a to, kiedy się to stanie, zależy już od matki dziecka. Ważne jest, aby nie przyspieszać nadmiernie tego wydarzenia (minimum 3-6 miesięcy karmienia piersią), a potem stopniowo przyzwyczajać dziecko do nowych nawyków żywieniowych. Odrobina konsekwencji w działaniu, a na pewno się uda!