Jednym z częstszych dziecięcych problemów, z którymi muszą poradzić sobie rodzice, jest moczenie się dziecka. O problemie z nieprawidłowym oddawaniem moczu przez dzieci możemy mówić, jeśli dziecko, które ukończyło piąty rok życia, w niekontrolowany sposób oddaje mocz w ciągu dnia lub w nocy. Szacuje się, że łóżko moczy co piąte dziecko w wieku 4-7 lat, a większość wśród nich stanowią chłopcy.
Przyczyny problemu.
Gwoli wstępu warto zaznaczyć, że medycyna wyróżnia dwa typy moczenia:
-
jednoobjawowe (zwane MNE – monosymptomatic noc-turnal enuresis), gdzie moczenie nocne nie jest połączone z żadnymi innymi niepokojącymi objawami, bez zaburzeń z oddawaniem moczu w dzień;
-
wieloobjawowe (PNE – polisymtomatic noc-turnal euresis), gdzie poza nocnymi i dziennymi niekontrolowanymi moczeniami występują również stany chorobowe układu moczowego.
W teście zajmiemy się głównie pierwszym, izolowanym typem moczeń nocnych. Do ich najczęstszych przyczyn należą:
-
uwarunkowania dziedziczne – szacuje się, że predyspozycje do nocnego moczenia, odziedziczone po rodzicach, mogą być przyczyną występowania tego problemu aż w 70 % wszystkich przypadków;
-
niewykształcone połączenie między mózgiem a pęcherzem moczowym, które sprawia, że informacja z narządu moczowego o jego przepełnieniu nie dociera do mózgu, przez co ten ostatni nie jest on w stanie wysłać odpowiedniego komunikatu o konieczności wizyty w toalecie – opóźnienie to zostanie nadrobione samoistnie przez organizm dziecka;
-
mała pojemność pęcherza moczowego, przez co dziecko nie jest w stanie utrzymać moczu w pęcherzu przez całą noc;
-
zbyt mała ilość hormonu antydiuretycznego, który odpowiedzialny jest za spowolnienie wytwarzania w nerkach moczu – jeśli hormonu jest zbyt mało, mocz jest wytwarzany w ciągu nocy tak, jak za dnia, a przepełniony pęcherz jest przyczyną nocnych moczeń;
-
głęboki sen u dziecka – stan nieświadomości może zaburzyć komunikat wysyłany z pęcherza moczowego do mózgu, przez co dziecko nie jest w stanie właściwie zareagować na swoje potrzeby fizjologiczne;
-
czynniki psychologiczne, takie jak stres, niepokój czy problemy z rówieśnikami.
Żeby poznać powód, dla którego dziecko moczy się w nocy, należy udać się z nim do pediatry, który ustali przyczyny występowania tego problemu. Nie można go bagatelizować, ponieważ może on być oznaką poważniejszych zdrowotnych problemów dziecka, takich jak np. cukrzyca.
Jak uporać się z moczeniem?
Jeśli badania wykluczyły stany chorobowe u dziecka, a spowodowane jest ono raczej opóźnieniem dojrzewania, można domowymi sposobami oduczyć je nawyków nocnego siusiania. Żeby wesprzeć dziecko w tym trudnym dla niego okresie, niezbędne jest trzymanie się pewnych reguł:
-
nie ośmieszajmy i nie zawstydzajmy dodatkowo dziecka – starajmy się wyjaśnić mu, że nie jest niczemu winne i zapewniajmy go, że moczenie minie;
-
motywujmy dziecko, np. przez stosowanie kalendarzyka z zaznaczaniem suchych nocy i poprzez nagradzanie dziecka za okresy bez moczenia łózka;
-
ograniczajmy przyjmowane przez dziecko przed snem napoje i dbajmy, aby ostatni pobyt w toalecie miał miejsce bezpośrednio przed położeniem się dziecka do łóżka;
-
jak najszybciej zrezygnujmy z pieluch – lepiej, jeśli położymy na łóżko ceratkę; dzięki temu dziecko poczuje dyskomfort, kiedy nasiusia i nie przyzwyczai się do nocnych moczeń.
Powyższe środki powinny być skuteczne. Pamiętajmy, że aby oceniać, czy dziecko nie ma już kłopotów z nocnym oddawaniem moczu, powinniśmy odczekać co najmniej 3 tygodnie. Czasami, w przypadku, gdy wyżej wymieniony metody nie przynoszą pożądanych skutków, rodzice decydują się na bardziej drastyczne środki, takie jak alarm wybudzeniowy czy leczenie farmakologiczne. Starajmy się jednak unikać takich sytuacji i bądźmy cierpliwi, a nasze starania nie pójdą na marne.
