Jakie imię dla dziecka?

Jedną z najważniejszych i budzącą wiele sporów kwestią jest nadanie dziecku imienia. Zazwyczaj jest tak, że mamie dziecka podoba się zupełnie co innego niż jego tacie, a najbliższa rodzina (ciocie, dziadkowie) mają na ten temat odrębne zapatrywania. Jednym podobają się imiona bardziej wyszukane i oryginalnie, inni – cenią prostotę i tradycję. Wybór imienia dla dziecka jest istotną kwestią, bowiem zostaje z maluchem na zawsze, jest niejako jego „wizytówką”, a niektórzy twierdzą nawet, że ma ono wpływ na charakter człowieka.

Wybór imienia a obostrzenia prawne

Nadawanie imienia nie jest sprawą zupełnie dowolną. Zagadnienie to reguluje ustawa z 29 września 1986 r. Jest to tzw. Prawo o aktach stanu cywilnego, w którym zapisano, że imię dziecka:

• nie może składać się z więcej niż dwu członów;

• nie może być ośmieszające dla dziecka oraz mieć wydźwięk nieprzyzwoity;

• nie może być podane w formie zdrobniałej;

• musi pozwalać na odróżnienie płci dziecka.

Narodziny dziecka muszą być zgłoszone do Urzędu Stanu Cywilnego w okresie dwóch tygodni od porodu, a jeśli przy spisywaniu aktu urodzenia rodzice nie podadzą imienia dziecka, urzędnik ma prawo sam wybrać imię i wpisać je do aktu. Rodzice mają 6 miesięcy na zmianę imienia dla dziecka – można to zrobić tylko w tym okresie i tylko jeden raz.

Jeśli nie jesteśmy pewni, czy wybrane przez nas imię będzie dopuszczone i zaakceptowane przez USC, warto poprosić o opinię Radę Języka Polskiego. Na stronie internetowej tej instytucji znajdziemy również nie tylko obowiązujący wykaz imion, ale także wydane już opinie o innych, wzbudzających wątpliwości.

Jak wybrać imię?

Decydując się na imię, należy kierować się przede wszystkim dobrem dziecka. Należy zadbać, aby imię nie było dla dziecka ciężarem w późniejszym życiu – dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym często lubią przezywać i traktować jak kozła ofiarnego rówieśnika o obco brzmiącym imieniu.

Niemniej istotną kwestią jest fakt, żeby imię dobrze współgrało brzmieniowo i znaczeniowo z nazwiskiem. Dobrą zasadą jest stosowanie krótkim imion do długich nazwisk i odwrotnie. Poza tym, do nazwisk powstałych od nazw pospolitych nie pasują wyszukane, długie imiona – nadanie takiego imienia dziecku może wywołać efekt komiczny (skrajny przypadek: Metody Koń). Warto zadbać także, aby człony nie rymowały się ze sobą.

Jedno imię czy dwa?

Prawo pozwala nadawać dziecku maksymalnie dwa imiona. Często zdarza się, że rodzice są miłośnikami prostoty i nie wykorzystują tego przywileju, choć nie ma ku temu żadnych przeciwwskazań. Co ciekawe: kiedyś nadawano imiona dzieciom, polecając ich opiece świętego o tym samym mianie, który potem miał patronować maluchowi. Dwa imiona oznaczały podwójną ochronę, więc dlaczego odrzucać taką możliwość?

Na dwa imiona warto skusić się także wtedy, kiedy żadna ze stron (ani mama, ani tata) nie chcą zrezygnować ze swojego pomysłu na imię dziecka. Można wtedy nazwać je imieniem podwójnym, idąc na kompromis ze współmałżonkiem. Drugim imieniem można także upamiętnić drogą nam osobę, np. własną mamę, tatę czy dziadków.